
Het merk XEV is nieuw in Nederland, maar in Europa is het zaadje al even geplant. Vooral in steden als Rome en Venetië heeft dit kleine “L7e”-voertuig zijn nut al bewezen. Leuk voor de Italianen natuurlijk, maar wat hebben wij eraan? Om dat te ontdekken trekken wij naar de hoofdstad. Voor een “blokje om” met groot onderzoekspotentieel.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
‘Carsharing’ platform Veiligste in zijn klasse Degelijke bouwkwaliteit |
Vereist zelfvertrouwen Vierkante stuur’wiel’ Gering prijsverschil met het A-segment |
Wat is de XEV YOYO eigenlijk?
Om te begrijpen wat de YOYO is, moeten we even inzoomen op zijn soort. De term L7e zegt de gemiddelde automobilist namelijk helemaal niets. De L6e-categorie ken je misschien beter: dat zijn de brommobielen — half golfkar, half stadsauto. Ze mogen niet harder dan 45 km/u en zijn perfect voor boodschappen of de rondgang door het dorp.
De L7e is de stoerdere broer. Beschouw het als een quad met een dak, of een mini-EV met bravoure. Ze mogen 90 km/u, dus ook de snelweg op. Dat maakt ze niet alleen sneller, maar ook bruikbaarder als volwaardige stadsauto’s. Denk aan de Microlino, de Mobilize Duo en nu dus de XEV YOYO.
Elektrische microauto’s zijn booming, vooral in steden waar parkeren voelt als Tetris spelen. Uit onderzoek blijkt dat bijna twintig procent van de jongeren een microcar heeft, overweegt of wil hebben. Niet vreemd, want L6e’s mogen al vanaf zestien jaar met een brommerrijbewijs worden bestuurd. De L7e’s – zoals deze YOYO – vragen een volwassen bestuurder met rijbewijs B.



Een stem die zichzelf introduceert
XEV spreek je uit als X.E.V., letter voor letter. Dat weten we dankzij de vriendelijke stem van het infotainmentsysteem, die de merknaam hardop spelt zodra je het portier opent. Het is een klein, maar charmant detail.
Het infotainmentscherm zelf is verrassend goed: snel, duidelijk en groot genoeg voor alle informatie. Daarbij krijg je draadloze Android Auto en Apple CarPlay. Een luxe die we in dit segment niet per se hadden verwacht.



Amsterdam: de natuurlijke habitat van de YOYO
Voor de echte proef trekken we naar Amsterdam. De stad van grachten, fietsen in grachten, koffieshops en rode lampen. Autoliefhebbers hebben er echter een andere naam voor “verschrikkelijk. Smalle straten, stress en weinig parkeerplekken. Kortom: perfect terrein voor de XEV YOYO.
Met 1,5 meter breedte en iets meer dan 2,5 meter lengte is het natuurlijk maar een klein ding. De draaicirkel? Minder dan negen meter. Een stadsrat in hart en nieren dus.
Toch besluiten we — eigenwijs als we zijn — eerst even de snelweg op.

Hoe rijdt de XEV YOYO
Omdat het mag, doen we het ook. De YOYO haalt 90 km/u en de sprint van 0-50 km/u duurt officieel 7,1 seconden, al voelt het sneller aan. Op de invoegstrook doet de kleine elektromotor dapper zijn best, en dat zal je horen ook. Eenmaal op snelheid is het verrassend stabiel en rustig.
De achtervering veert wat enthousiast mee, alsof je over de golven vaart in een kleine sloep. Geluidsniveau? Acceptabel. Bij acceleratie hoor je het motortje duidelijk, maar op kruissnelheid kun je normaal praten. Toch voel je je niet héél veilig tussen het vrachtverkeer. De YOYO heeft een echte kreukelzone en zelfs een rolkooi, maar de gedachte “ziet die vrachtwagen mij wel?” blijft hangen.
Na een paar kilometer besluiten we de eerstvolgende afrit te nemen. Niet uit angst, maar uit verstand. Dat is naar onze mening tevens het beste gebruik van een microcar op de snelweg: van tevoren even kijken waar je erop kunt en er weer af kunt. Tenzij je in de spits rijdt natuurlijk, want dan staat iedereen toch stil.

Terug in de stad
Eenmaal terug tussen de grachten en toeristen voelt alles weer kloppend. Hier hoort de YOYO thuis. Dankzij de elektrische aandrijving schiet hij soepel naar de toegestane 30 km/u. Het stuur is licht en direct – ondanks zijn vierkante vorm – en de draaicirkel maakt parkeren bijna leuk. Het vierkante stuur is in de stad wat onhandig, hoe funky het er ook uitziet. Het zorgt ervoor dat je lastiger het stuur door je handen kan laten glijden. Bovendien voelen de remmen sterk aan. Én wint de YOYO zijn eigen energie terug door het regeneratief remmen. Al had die naar onze mening iets krachtiger mogen zijn.
Over kinderkopjes danst de achtervering vrolijk mee, maar verder rijdt het comfortabel en stil. Tenzij je Spotify aanzet. De twee luidsprekers doen hun werk keurig, al komt er bij Five Finger Death Punch op maximaal volume wat gekraak door. Maar dat doet menig C-segmenter ook.
Klein, maar karaktervol
Instappen gaat makkelijk en de zit is redelijk hoog. Door het panoramadak kun je bij stoplichten naar boven kijken wanneer het groen wordt (in Amsterdam leek dat groene licht overigens meer een suggestie). Binnenin is het minimalistisch, maar zeker niet kaal. De stoelen zitten verrassend lekker en het interieur voelt degelijk. Alles zit waar je het verwacht en het dashboard oogt modern – meer Lego Technic dan luxe, maar dan wel Lego dat in elkaar is gezet door volwassenen. Er kraakt niks en alles voelt solide aan.
Luxe details vind je er overigens wel terug: er is airco en een hele sterke verwarming. Elektrische ramen die na één klik volledig openen. Leuk detail van het interieur zijn de lederen bandjes waarmee je de deuren opent en sluit, doet ons denken aan een Porsche 911 GT3. Verder zijn de spiegels elektrisch te bedienen en is hill-start assist ook van de partij.
De bagageruimte is beperkt, maar er past wel een krat bier in. En dat is in dit segment een volwaardige meeteenheid. Bovendien is de vloer volledig vlak en kunnen er in totaal makkelijk twee flink gevulde boodschappentassen mee.



Accu en laden: even wisselen, klaar
De YOYO beschikt over een elektromotor van 15 kW (20 pk). Niet veel, maar met een gewicht van slechts 454 kilo – inclusief accupakket – voelt het vlot genoeg. De accu zelf heeft een capaciteit van 10,4 kWh en weegt slechts vier kilo.
Het rijbereik bedraagt volgens de WLTP 153 kilometer, wat voor stadsgebruik meer dan voldoende is. Laden gaat met maximaal 3,3 kW, wat betekent dat hij in zo’n drie uur en 42 minuten weer vol zit.
XEV heeft echter een troef: accuwissel. De accu’s zijn namelijk uitneembaar. In landen als Italië kun je bij swapping-stations lege accu’s omruilen voor volle exemplaren. In Nederland kunnen klanten gebruik maken van het Go YOYO-programma, daar later meer over.
Klanten hebben met de XEV in wezen drie manieren om te laden: thuis aan een 230-volt-stekker, via een wallbox óf door de accu’s van XEV te laten wisselen. In dat geval wordt het pakket eruit gehaald en krijg je een volledig volle accu terug. Je originele accu gaat dan het circuit van XEV in. Specifiek het ‘Go YOYO’-circuit waar het bedrijf een oog houdt op de staat van alle accu’s. Bij verkoop krijgen nieuwe eigenaren een accu die volledig operationeel is. Zou je je YOYO willen verkopen, dan kun je het merk daarvan op de hoogte stellen. Dan krijg je wederom een accu die volledig nagetrokken is door XEV.
Vraag je je af of het groen is? “Ja,” zegt XEV. Accu’s die in beheer van het merk zijn, worden opgeladen met stroom die is opgewekt door het pand waarin ze zich bevinden. Dat gebeurt met behulp van zonnepanelen en windmolens.
Auto’s als een tapasrestaurant
XEV gelooft dat autobezit iets van vroeger is. In plaats van een YOYO te kopen, kun je er ook één delen. Dat gebeurt via het Go YOYO-concept: een platform waarbij de auto’s eigendom blijven van het merk zelf. Jij kiest er gewoon eentje uit wanneer je hem nodig hebt. Alsof je naar een tapasrestaurant gaat waar je je eten deelt, in plaats van naar een à-la-carterestaurant waar je je biefstuk voor jezelf bestelt.
Het idee is eenvoudig: in stedelijke gebieden staan YOYO’s verspreid over deelpunten. Via de app reserveer je er eentje. Vervolgens rijd je naar waar je moet zijn en laat hem daarna weer achter voor de volgende gebruiker. Zo blijft de stad mobiel, zonder dat iedereen zijn eigen parkeerplek hoeft te claimen.
Daarbij heeft XEV een slimme oplossing voor een van de grootste EV-frustraties: lege accu’s. Zodra een YOYO op ongeveer 30 procent accucapaciteit komt, wordt automatisch een serviceteam ingeschakeld. Zij komen de accuen ter plekke wisselen, zodat jij nooit stilvalt of hoeft te wachten tot hij weer vol is.
Het systeem richt zich niet alleen op particulieren, maar ook op gemeenten en bedrijven die duurzame, gedeelde mobiliteit willen aanbieden. Het past perfect bij de nieuwe generatie stedelingen die liever gebruikt dan bezit.
Klein, maar serieus veilig
De YOYO is het enige voertuig in zijn klasse met een rolkooi én kreukelzones. ABS is aanwezig en ook tractiecontrole ontbreekt niet. Airbags zitten er niet in, maar binnen zijn categorie is dit een van de veiligste modellen die je kunt kopen. Toch blijft het gevoel van kwetsbaarheid bestaan zodra je op de snelweg rijdt – een kwestie van formaat en psychologische realiteit. Daar moet je bij optellen dat de L7e-voertuigen door het volk meestal gezien worden als traag. Niets is minder waar, zeker in een stadsomgeving. Het betekent helaas wel dat mensen hun auto er vaker dan niet argeloos ‘even’ voor gooien. Precies wanneer je dat niet verwacht natuurlijk.
Prijs en concurrentie
In Nederland kost de YOYO €17.995,- akelig dichtbij het A-segment als je het ons vraagt. ‘Standaard’ bij XEV betekent volledig uitgerust, dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Het enige wat je kunt kiezen, is de kleur. Het is stevig geld voor een auto met twee stoelen en een beperkt rijbereik, maar de doelgroep is duidelijk: stedelingen, carsharing-platforms en mensen die auto’s vooral zien als een praktisch verlengstuk van hun OV-chipkaart.
Concurrenten zijn onder meer de Citroën Ami, Ligier Myli, Microlino en Mobilize Duo. De YOYO onderscheidt zich met zijn degelijke bouw, iets hogere topsnelheid en het idee van accuwissel. Vooral dankzij dat laatste kan het Go YOYO-concept nog wel eens behoorlijk succesvol worden.
Conclusie: leuk, anders, logisch
De XEV YOYO is geen auto waarmee je indruk maakt op de A2. Het is ook geen volwaardig alternatief voor een stadsauto met vijf deuren. Als je er één zou kopen, zou het waarschijnlijk niet je enige vervoersmiddel zijn. Wat het wél is, is een verfrissend slim en eigenwijs antwoord op de stedelijke mobiliteitsvraag.
In Amsterdam blijkt hij precies te doen waarvoor hij is gebouwd: klein, wendbaar, stil en verrassend volwassen in zijn uitvoering. Je voelt je af en toe kwetsbaar, voornamelijk op de snelweg. Maar ook een beetje ondeugend, alsof je de regels van de autowereld even aan je laars lapt.
De YOYO is geen auto voor iedereen, maar voor sommigen precies wat er nog ontbrak. Een oplossing voor het drukke stadsleven, waar je grote SUV of sportwagen gewoon onhandig of zelfs een frustratie op wielen is.



Dit artikel verscheen als eerste op: evupdate.nl