Mitsubishi heeft met de Outlander in het verleden uitzonderlijk goede cijfers behaald. Dat kwam door een combinatie van factoren, een PHEV-aandrijflijn die een caravan kon trekken en een bijtelling van 0 procent. Doet de moderne interpretatie van deze Japanse SUV ook genoeg om zo’n succes te worden?
| Sterke punten | Zwakke punten |
| + Prettig bekleden aanraakpunten | – Zenuwachtige aandacht sensor |
| + Veel auto voor het geld | – Verscheidene pieptonen |
| + Trekauto van het jaar 2025 | – Afwerking van de niet-aanraakdelen |
Wat is de Mitsubishi Outlander?
In Europa kennen we de Mitsubishi Outlander vooral als plug-in hybride. In de beginjaren van het PHEV-tijdperk was het een van de weinige SUV’s die dit concept serieus aanpakte, wat hem razend populair maakte bij leaserijders. Lage bijtelling hielp daarbij, maar ook het simpele idee dat veel ritten elektrisch afgelegd konden worden zonder in te leveren op actieradius. Al gold toen al, en dat geldt nog steeds, dat de stekker een grotere rol speelt dan sommige bestuurders hem gunnen.
De nieuwste generatie bouwt voort op dat bekende recept. De Outlander staat op het moderne CMF-CD-platform uit de Renault-Nissan-Mitsubishi-alliantie. Het rijgedrag is rustig en voorspelbaar. Alles is afgestemd op ontspannen kilometers maken, niet op sportieve aspiraties. Dat maakt het model vooral prettig op langere ritten en in het dagelijks verkeer.
Wie naar het verbruik kijkt, ziet op papier indrukwekkend lage WLTP-cijfers. In de praktijk ligt dat genuanceerder. Tijdens mijn testweek, met gemengd gebruik en niet voortdurend laden, kwam het gemiddelde uit op ongeveer 1 op 16,5. Dat is netjes voor een SUV van dit formaat en gewicht, maar laat ook zien dat de Outlander zijn efficiëntie vooral verdient wanneer regelmatig aan de laadpaal wordt gehangen. Bij consequent laden zijn zelfs cijfers van één liter per 100 kilometer mogelijk.
Interieur en ruimte
De bagageruimte meet 495 liter met de achterbank in normale stand. Groot genoeg voor boodschappen, kinderwagens, een weekend weg zonder puzzelwerk én schoonfamilie. Klap de achterbank neer en het volume groeit tot ongeveer 1.422 liter. De ruimte is recht en goed bruikbaar, precies zoals het hoort bij een auto die vooral dienstbaar wil zijn, als een overgrote pakezel.
Bepaalde delen van het interieur worden zelden aangeraakt, zoals specifieke delen van de deurpanelen, het dashboard, de hemelbekleding en de middentunnel. Juist daar valt op dat Mitsubishi minder aandacht heeft besteed aan materiaalkeuze en afwerking. Het resultaat is goedkoper aanvoelend plastic, delen die net niet helemaal matchen en oppervlakken die sneller krassen. Gelukkig geldt dat niet voor het hele interieur. De onderdelen die vaker worden aangeraakt voelen juist erg prettig aan, premium zelfs. Zacht (kunst)leder, stevig plastic en over het geheel genomen een verzorgde afwerking. Dat grote contrast maakt het extra opvallend.
In het interieur is bovendien iets bijzonders te vinden. Tijdens de ontwikkeling is gekozen voor een samenwerking met Yamaha, dat een groot deel van het interieurontwerp voor zijn rekening heeft genomen. De reden is eenvoudig. Het audiosysteem is specifiek voor de Outlander ontwikkeld door Yamaha. Om dat systeem optimaal tot zijn recht te laten komen, zijn onder meer de deurpanelen en hemelbekleding zo gevormd dat het geluid beter wordt verspreid. Wie kiest voor het systeem met twaalf speakers krijgt zonder twijfel een van de beste, zo niet dé beste, audiosystemen in deze prijsklasse.
Hoe rijdt de Mitsubishi Outlander?
Om het eenvoudig te houden, de Mitsubishi doet niets onverwachts. Het uiterlijk suggereert een grote, relaxte mammoet en dat beeld klopt volledig tijdens het rijden. Het sturen verloopt zonder drama, al ontbreekt uitgebreide communicatie. Dat past prima bij het comfortabele karakter.
De dempers absorberen oneffenheden met een kinderlijke eenvoud, maar isoleren niet volledig van de buitenwereld. Dat kan elkaar soms licht tegenwerken. Hobbels zijn merkbaar, vooral door het lichte schommelen van de carrosserie. Oncomfortabel wordt het echter nooit. Alles blijft zacht en soepel. Met dat beeld in het hoofd laat de Mitsubishi zich vergelijken met een klassieke Cadillac. Het geheel beweegt over de weg als een vloeiende golf.
De aandrijving komt van een 2.4-liter viercilinder, gecombineerd met geëlektrificeerde PHEV-ondersteuning. Met voldoende lading in het systeem is het 22.7 kWh grote accupakket goed voor circa 54 kilometer volledig elektrisch rijden. Wanneer beide aandrijvingen optimaal samenwerken is 306 pk en 450 Nm koppel beschikbaar. De sprint naar 100 km per uur duurt dan op papier 7,9 seconden, grotendeels irrelevant in de praktijk. Dat riante vermogen wordt verdeeld via een permanent vierwielaandrijvingssysteem. Het rijgevoel is vooral soepel. De Outlander is gebouwd met comfort als uitgangspunt en dat merk je in alle facetten van het rijden. In combinatie met een maximaal trekgewicht van 1.600 kilogram leverde dat de titel Trekauto van het Jaar 2025 op.
Een belangrijke kanttekening is dat een noemenswaardige acculading in feite geen luxe maar een vereiste is. Zonder elektrische ondersteuning kan de verbrandingsmotor slechts 136 pk en 205 Nm koppel aanspreken. Voor een auto van 2.050 kilogram is dat ronduit karig. Gelukkig is daarover nagedacht, daar komen we later op terug.
Remmen en regeneratie
En nu is het later. Remmen zijn, zoals bij iedere auto, van levensbelang. Het rempedaal van de Outlander voelt krachtig en direct aan, precies zoals gewenst. Regeneratief remmen speelt daarbij een belangrijke rol, zowel voor vertraging als voor het terugwinnen van energie.
Zodra de pianozwarte knop op de middentunnel wordt ingedrukt, wekt de auto via de remmen stroom op. Dat vraagt enige gewenning, omdat de standaardinstellingen behoorlijk intens zijn in het afbouwen van snelheid. Gelukkig is dit instelbaar en kan met het gaspedaal worden gefinetuned, zodat passagiers niet bij elke vertraging door de voorruit klappen.
Doordat de Outlander relatief eenvoudig zijn eigen stroom opwekt, raakt het accupakket zelden écht leeg. Dat maakt accelereren, bijvoorbeeld bij stoplichten, merkbaar prettiger. Daarnaast kan de benzinemotor in verschillende modi worden ingezet, opladen, laadniveau behouden, samenwerken of volledig elektrisch rijden. Dit is te regelen via een pianozwarte knop op de middentunnel.
Van het padje af
Kijkend naar de beschikbare rijmodi lijkt Mitsubishi met de Outlander een serieuze stap richting terreinvaardigheid te zetten. Er zijn standen voor gravel, modder, sneeuw, asfalt en hill-descent control. Daarnaast zijn er de reguliere rijmodi Eco, Normal en Power.
Serieus offroadwerk is in Nederland beperkt relevant. Het kan zeker, maar het opzoeken van echte grenzen is hier simpelweg lastig. Desondanks bleek dat de Outlander zich nergens door liet verrassen. Het model kabbelt ontspannen door en lijkt nauwelijks van zijn stuk te brengen. Het extra bewegen van de carrosserie is in deze omstandigheden zelfs ronduit leuk.
Blijft het gezellig?
Niet altijd. Zoals alles is ook de Mitsubishi niet perfect. De grootste spelbreker is de toon en frequentie van de ingebouwde pieptonen. Even wegkijken naar een mooi uitzicht of kort het infotainmentscherm bedienen is al voldoende voor de aandachtsensor om volledig los te gaan. Tijdens een rit van tien minuten volgen moeiteloos meerdere waarschuwingen dat de blik naar voren moet, begeleid door een bijzonder indringende pieptoon.
Het ironische resultaat is dat de aandacht juist van het rijden wordt afgeleid. Het systeem is gelukkig uit te schakelen, maar dat moet na elke start opnieuw. Bij een moment van vergetelheid is het al meerdere keren afgegaan voordat frustratie de overhand krijgt.
Ook buiten de auto laten pieptonen zich horen. Wettelijk verplicht moet een auto zich onder een bepaalde snelheid auditief kenbaar maken. Er staat echter nergens dat dat een irritante piep moet zijn. Sommige fabrikanten kiezen voor een vriendelijk deuntje. Mitsubishi doet daar niet aan en laat de Outlander een weinig charmante pieptoon produceren, wat niet zo gezellig is.
Hier zijn de keuzes
De Mitsubishi Outlander wordt in Nederland uitsluitend geleverd als plug-in hybride en richt zich daarmee op concurrenten als de Kia Sorento PHEV, Hyundai Santa Fe PHEV en Volvo XC60 Recharge. Het aanbod blijft overzichtelijk, met één aandrijflijn van 306 pk en meerdere uitrustingsniveaus.
De instapversie Pure staat dankzij een tijdelijke actie vanaf 47.990 euro in de prijslijst. Digitale displays, Yamaha-audio met acht speakers, moderne assistentiesystemen en uitgebreide infotainment zijn standaard aanwezig.
De Intense (49.990 euro) en First Edition (52.990 euro) voegen vooral extra comfort en luxe toe. De topversies Instyle en Instyle Plus lopen op tot circa 56.990 à 59.490 euro. Daarmee komt de Outlander in het vaarwater van premium-SUV’s, terwijl vaak meer standaarduitrusting wordt geboden. Alle genoemde prijzen zijn op het moment van schrijven gebaseerd op actieprijzen.
Onder aan de streep blijkt de Outlander vooral veel auto voor het geld, ruim, comfortabel en zeer compleet uitgerust.
Conclusie rijtest 2025 Mitsubishi Outlander PHEV
De USP van de Mitsubishi Outlander was ooit dat zeer voordelig rijden mogelijk was zonder in te leveren op functionaliteit. De tijden waarin het merk jaarlijks tienduizenden exemplaren verkocht zijn voorbij, maar dat weerhoudt Mitsubishi er niet van dit uitgangspunt vast te houden. Tegenwoordig komt daar zelfs acht jaar of 160.000 kilometer garantie bij.
Kleine minpunten zoals de pieptonen en de aandachtsensor laten in het dagelijks gebruik een lichte nasmaak achter. In combinatie met enkele minder fraai afgewerkte interieurdelen zijn dat echter geen dealbreakers. Zeker niet gezien alles wat de Outlander wél goed doet en de prijs waarvoor hij op de oprit staat.
