Volvo heeft sinds haar eerste stationwagen in 1953 ruim zes miljoen van de dingen afgeleverd. Zodoende hebben ze door de jaren heen behoorlijk wat liefhebbersliefde mogen ontvangen. Tegenwoordig is het stationaanbod echter geslonken tot één model, de laatste der Mohikanen zeg maar. Dat model is natuurlijk de Volvo V60 en wij rijden hem met een T6-aandrijflijn, in Ultra-uitvoering.
| Sterke punten | Zwakke punten |
| + Dat interieur! | – Het interieur. |
| + Lounge pakket | – gebrekkig stuurgevoel |
| + Alle ruimte van de wereld | – onhandig hoge versnellingsbaktunnel |
Wat is de Volvo V60?
De V60 is een station zoals een station bedoeld is. Laag, langgerekt en zonder opsmuk. Waar Duitse concurrenten de stad verlichten met knipperende grilleverlichting en logoprojecties, blijft Volvo trouw aan ingetogen design. Dat betekent niet dat het minder luxe is. Integendeel. De V60 voelt rijker aan dan sommige rivalen die de helft van de showroom oplichten zodra je langsloopt. In zijn design is die bijna monolithisch. Daar zorgen de lang uitgestrekte panelen voor.
Aandrijving komt in geëlektrificeerde vorm dankzij een tweeliter viercilinder en een 145 pk sterke elektromotor. Gecombineerd heb je 350 pk en tot wel 659 Nm koppel onder je rechtervoet. Serieus veel dus. Ondanks een gewicht van 2064 kilogram knal je naar 100 kilometer per uur in maar 5,4 seconden. Als je dat doet, moet je overigens wel een oog op je labrador in de kofferruimte houden. Anders vliegt die door de riante achterruit.
Het 19 kWh grote accupakket laad je met maximaal 11 kW. Het duurt iets minder dan twee uur om weer vol te krijgen. In onze ervaring konden we tot zo’n 63 kilometer volledig elektrisch rijden. Minder dan de 91 kilometer die Volvo claimt, maar genoeg om volledig elektrisch van Breda naar Eindhoven te rijden, en dan houd je in Eindhoven nog 12 kilometer bereik over. Bovendien rijden we de auto in koud, nat november weer, wat ook een drastisch effect heeft op de actieradius.
Over die kofferruimte: 648 liter kan je gebruiken met de achterbanken omhoog. Gooi je ze volledig plat dan heb je toegang tot 1431 liter. Oftewel, meer dan genoeg. Zeker gezien het feit dat de V60 nog geen anderhalve meter hoog is. Toegang tot de kofferbak gebeurt elektronisch en kan via de knop op de achterklep, je sleutel of een prettig werkende sensor onder de auto.
Oase op wielen
Stap je in, dan valt er iets op. Stilte. De V60 is zo goed geïsoleerd dat je het gevoel hebt een noise canceling-koptelefoon op te zetten. De afwerking is subliem. Zwart nappaleder, houten inleg, een interieur dat ruikt naar premium Scandinavisch minimalisme.
Starten doe je met de draaiknop, in drive kom je via een schakelpookje dat eruit ziet alsof iemand bij Orrefors een goede dag had. Eenmaal onderweg blijft het indrukwekkend stil. Wil je wél geluid, dan staat het fantastische Bowers & Wilkins-audiosysteem paraat. Kost € 3995 extra, maar dan heb je ook massagestoelen. Dat noemt Volvo het, het Lounge pakket, iets dat wij ten alle tijden aanraden om bij je nieuwe aanwinst te bestellen.
Hoe rijdt de Volvo V60
De demping voelt nooit overbelast en verwerkt alles met comfortabele finesse. Het sturen had wat ons betreft echter zwaarder gemogen. Het is instelbaar, maar zelfs in de zwaarste stand is het erg licht. Communicatie is er nauwelijks. Lichte sturing is makkelijk tijdens parkeren, maar in langere bochten communiceert het zo weinig met de bestuurder dat je een groot deel van je tijd aan het bijsturen bent. De remmen voelen krachtig en hier is gelukkig wél sprake van feedback. Niet vanzelfsprekend bij regeneratieve remmen.
Dit is niet eens de krachtigste versie van de V60, maar het is nu al een auto die je meeneemt op een golf van zijn 659 Nm. Voordat verbrandingsmotor en elektromotor optimaal samenwerken voel je een kleine vertraging, alsof een butler vraagt of je het zeker weet. Alleen maar om je vervolgens diep in je stoel te drukken. Het bijzondere is dat het nooit voelt alsof je de auto dwingt iets te doen waar hij niet voor bedoeld is. De overbrenging staat lijnrecht tegenover het luxe karakter, maar is een erg welkome kers op een al goed gefabriceerde taart.
Bij uit accelereren moet je wel opletten: je geeft al snel per ongeluk te veel gas waardoor de voorbanden even doorspinnen. De lange wielbasis van 2872 millimeter houdt echter alles heerlijk stabiel, zoals alleen een stationwagen dat kan. De tractiecontrole werkt altijd goed mee en daardoor voelt het nooit gevaarlijk. Dat wordt geholpen door de fijne doseerbaarheid van het gaspedaal. Het wekt wel de vraag op of dit karaktertrekje zou verdwijnen als je kiest voor het Polestar Engineered-pakket. Een van de weinige opties die onze testauto niet had.
Rijmodi en personalisatie
De aandrijflijn heeft vier afzonderlijke modi: Hybrid, Power, Pure en AWD. Hybrid focust op efficiëntie. Power is de leukste, want hierin werken beide motoren samen voor maximale acceleratie. Pure staat voor volledig elektrisch rijden, zonder dinosap. AWD zorgt voor constante vierwielaandrijving. Belangrijk: de Volvo doet in geen van de modi iets met dempers, stuurinrichting of remgevoel. Het is dus puur de aandrijflijn die je manipuleert.
Daarnaast kan je bepalen hoe het accupakket zich gedraagt. Standaard staat het op automatisch, wat betekent dat de auto de accu leegt wanneer dat efficiënt is. Behouden houdt het accuniveau op peil. Opladen gebruikt de benzinemotor om het pakket op te laden, uiterst inefficiënt. Reken daarbij op 14 liter per 100 kilometer. Laat je alles op standaard en heb je lading, dan haal je verbruiken rond de 2,3 liter per 100 kilometer.
In de Volvo V60 PHEV bevind je je in een oase van rust. De aandrijflijn stuwt ruim viereneenhalve meter auto bijzonder snel vooruit. Het sturen had wat meer gewicht en feedback mogen hebben, maar de remmen zijn erg goed. Niets in de auto is zo verfijnd als de demping en de isolatie. Al komt het Bowers & Wilkins-systeem komt in de buurt. De massagestoelen zijn heerlijk en de verwarmde én verkoelde stand zijn in zomer en winter erg fijn.
Was dat het?
Tuurlijk niet. We hebben je nog niks verteld over het interieur, behalve het audiosysteem en de massagestoelen. We beginnen achterin, want daar vind je de meeste ruimte. Een doordacht detail is de inklapbare plank die kleine boodschappen op hun plek houdt. Verder zit hier de knop voor de trekhaak. Die klapt automatisch uit, maar vergrendelt zichzelf niet. Dat moet je handmatig doen. De achterbank die volledig plat kan is handig voor veel te grote Ikea-pakketten. De haakjes en stroompunten voelen stevig en doordacht.
Op de achterbank is in theorie plek voor drie personen, want er zijn drie gordels. Hoe de middelste persoon zijn of haar benen kwijt moet, is echter een raadsel. De transmissietunnel is zó hoog dat je je benen in bijzondere hoeken moet vouwen. Dat komt door een combinatie van het vierwielaandrijvingssysteem en het 19 kWh-accupakket.
De voorstoelen zijn de plek waar de Volvo de grootste pluspunten én minpunten scoort. Het zitcomfort is uitstekend, de afwerking subliem en de materialen komen prachtig uit. Het geheel voelt premium, luxer dan sommige rivalen uit Duitsland zelfs. Waar gaat het dan mis? Bij het gebruiksgemak. De bekerhouders zijn erg klein en ook de vakken in de deuren kan je geen waterfles opbergen. Android Auto en Apple CarPlay werken goed, mits je een draad aansluit. De Google-integratie maakt veel goed.
Sluit je je telefoon aan, dan duikt het volgende probleem op: waar laat je hem? De armleuning is ondiep, tot het punt dat er geen moderne telefoon inpast, zeker niet met een kabel. Andere vakjes zijn ook te klein. De armleuning is bovendien de enige plek met USB-punten. Het woord “verouderd” dringt zich op. Positief: het infotainmentscherm is kleiner dan bij veel moderne auto’s maar reageert snel en de fysieke knoppen op het stuur zijn intuïtief. Dankzij de benoemde Google integratie kan je de airco ook bedienen met je stem. Daardoor maakt het niets uit dat de ‘fysieke’ bediening door het scherm gaat.
Het interieur is een fijne plek om te zijn, maar tegelijkertijd op technologisch gebied verouderd. De concurrentie is al een tijd bezig met modernere oplossingen of heeft kleine frustraties, zoals bekerhouders, al opgelost. Al met al voelt de binnenkant van de Volvo V60 als een knuffel én versgebakken koekjes van je oma. Die is ook verouderd, maar daardoor niet minder fijn.
Conclusie Volvo V60 PHEV Ultra
Rijden met de Volvo V60 blijkt erg prettig. Het niveau van comfort en luxe overtreft in veel gevallen de concurrentie, Duits of anders. Voor technologie-liefhebbers is het echter niet de beste keuze, omdat deze Volvo op dat gebied achter de gevestigde orde aanrent. Maakt tech je niet veel uit, rijd je veel kilometers en wil je gewoon een zuinige, comfortabele en luxueuze auto? Dan is de Volvo V60 zeker iets om over na te denken.
Wij reden, zoals beschreven, met de meest luxe variant: de Ultra. Voor je zuurverdiende geld krijg je een openend panoramadak, meebewegende LED-koplampen, extra parkeersensoren en een 360-gradencamera. Privacy-beglazing vind je vanaf de tweede zitrij en de bestuurders- en bijrijdersstoel bedien je elektrisch.
De Volvo V60 staat in Nederland in de prijslijst voor € 51.995. In België betaal je minimaal € 60.890. Zoals wij de auto reden ben je € 71.995 kwijt.
