Review BMW iX2 eDrive20: koop ‘m met je hart

Rationeel gezien is de BMW iX2 een onlogische keuze. Hij is een stuk minder praktisch dan de iets goedkopere iX1. Gelukkig voor BMW zijn de meeste kopers niet rationeel. De iX2 lijkt vooral een alternatief voor wie de iX1 er te normaal uit vindt zien. De iX2 is veel meer uitgesproken, geholpen door zijn aflopende daklijn en opvallende achterlichtunits. Valt er te leven met die praktische offers? 

De BMW iX2 is de coupévariant van de iX1. Net zoals de X4 dat is van de X3, en de X6 van de X5. De eDrive20 heeft een vanafprijs van € 49.976,-. Daarvoor krijg je een accupakket van netto 64,7 kWh en een 204 pk sterke elektromotor op de vooras.

Rijden doen BMW’s als de beste. Dat merk je ook direct wanneer je met de iX2 op pad gaat. Het onderstel, de wegligging en het stuurgevoel zijn zoals je verwacht en hoopt van een BMW. Dat is in deze elektrische crossover niet anders. De reactie op het pedaal past daar niet helemaal bij. De vermogensafgifte bouwt zich op zoals bij een brandstofauto, wat buiten de sportieve ritten om juist wel ontspannen werkt. Bij het snellere bochtenwerk blijft de koets snaarstrak en van overhellen is bijna geen sprake. Het gewicht van ongeveer 2.000 kg weet hij goed te maskeren.

Over die rotonde gesproken, de iX2 ‘ziet’ dat er een rotonde aankomt, en kiest er vervolgens zelf voor om bij gas los regeneratief te remmen. Doe je datzelfde op een vlakke weg, dan laat de auto zich uitrollen. In theorie een mooi stukje techniek. Het vervelende is alleen dat het systeem niet consistent is. Bij een volgende rotonde kan de auto besluiten om niet te regenereren. Elke keer is het afwachten of je wel of niet zelf moet remmen.

Naast het rijden, weet BMW ook goed hoe ze een interieur moeten bouwen. Steeds meer auto’s hebben een nogal kaal interieur. Een rechttoe rechtaan dashboard met een of meerdere enorme schermen. Nee, bij de iX2 voelt het allemaal wat rijker aan. De geteste iX2 is uitgerust met twee soorten stof op het dashboard, en verschillende sierstrips. De bedieningselementen en het scherm staan naar de bestuurder gericht. Dat geeft een meer aangekleed en huiselijk gevoel. Ook prettig: de temperatuur inclusief + en – hebben een vaste plek onderin het scherm.

In de intro had ik het al over de onpraktische kant van de iX2. Dat geldt niet voor de bagageruimte. Die is met 525 liter zelfs iets groter dan bij de iX1.

Het grootste minpunt van de BMW iX2 is de ruimte op de achterbank. Iemand van 1,83 meter heeft daar niets te zoeken. Zowel je knieën als je hoofd zitten klem. Achterpassagiers moeten sowieso goed op hun hoofd letten. De iX2 is behoorlijk hard geveerd. Dat komt de wegligging ten goede, maar bij het nemen van een drempel word je richting het dak gekatapulteerd. Je hebt haast het idee in een sportieve hatchback te rijden.

Iets anders wat beter kan is de software. We klagen vaak over softwarebugs bij nieuwe (Chinese) merken, maar bij een gevestigde naam als BMW gaat het ook niet vlekkeloos. Het centrale scherm is opvallend traag. Zo traag dat je soms uit ongeduld nog een keer op het scherm tikt, precies op het moment dat het scherm eindelijk reageert, en je dus onbedoeld naar de verkeerde instellingen gaat.

Op de armleuning zit een knop voor de verschillende ‘drive modes’. Maar wisselen tussen de verschillende modi kan niet met deze knop. Je opent slechts het overzicht waarop je een modi op het scherm kunt selecteren. Ook is het mij niet gelukt om iets als de respons op het pedaal of de zwaarte van het stuur aan te passen. Vreemd voor een rijmodus met de naam Personal.

De BMW iX2 eDrive20 is niet de meest praktische auto. Vooral de ruimte op de achterbank is beperkt. De software kan beter, en het is te hopen dat BMW met een update komt. Daar staat tegenover dat de iX2 een opvallende verschijning is die rijdt zoals je verwacht van een BMW. Voor nog meer rijplezier ga je voor de xDrive30, met vierwielaandrijving en 313 pk.