Op uitnodiging van Opel vliegen we graag naar Madrid. Dat we daar de hagelnieuwe Opel Mokka GSE gaan rijden maakt het alleen maar leuker. Autorijden is tijdens zo’n intro leuk maar ook het halve verhaal. Dus nemen we je mee met de persintroductie, wel zo gezellig.
Gate-geschreven filosofie
Ons niet-privé vliegtuig vertrekt om 07:40 naar Madrid, waar de auto’s en een vol programma op ons wachten. Voor mij betekent dat dat de wekker al om 03:30 gaat. Even snel mijn katten knuffelen en we stappen de auto in. In bijzonder korte tijd zet ik de auto al op het parkeerdek van de luchthaven. Waarna er in welgeteld, 39 minuten van het parkeerterrein naar de gate wordt gelopen. De persoon die uitgevonden heeft dat je twee a drie uur van tevoren aanwezig moet zijn heeft nog nooit van slaap gehoord denk ik. Enfin, het is 06:15 wanneer we bij de gate aankomen en nu moeten we dus nog meer dan een uur zien te doden.
Leuk Feitje. Het bovenstaande is dus ook geschreven terwijl ik zat te wachten bij de gate. Het bleek ook een les te zijn in tijdsmanagement, dus ik heb tenminste wat geleerd.
Opel Mokka GSE: Rallyauto voor de weg
De Opel mokka GSE is de snelste volledig elektrische Opel ooit. Dat is wat het merk ons laat weten. Vermogen komt van een enkele elektromotor met een accupakket van 54 kWh, die produceert 200 kW (281 pk) en 350 Nm koppel. Volgens de WLTP zou je daarmee zo’n 336 kilometer ver moeten kunnen komen. Daarmee kunnen we één ding dus met zekerheid zeggen: In de echte wereld redt je dat niet. in de praktijk hebben we maximaal 280 kilometer range gezien. In een dergelijke auto ben je misschien meer geïnteresseerd in de nul-honderd sprint tijd. Die beslaat 5,4 seconden in deze heette-cross over. Door een maximale DC-laadsnelheid van 136 kW ben je volgens Opel weer na zo’n 25 minuten volgeladen.
De Opel Mokka GSE is het nieuwste model binnen Opels sportieve GSE familie. Het dynamisch debuut wordt gedaan naast zijn wilde broer, de Mokka GSE Rally. Daar later meer over. Tevens staat die doodleuk naast historisch spul als de Monza GSE. Vinden we leuk.
De heer en meester van de Mokka GSE is het chassis. Rijden met een elektrische auto wordt wel eens benadeelt omdat het zwaar en minder leuk zou zijn dan een auto met plofmotor. Zwaar? De auto weegt 1597 kilogram, niet bijzonder veel dus. Minder leuk? We halen snelheden op het circuit die met een soortgelijke benzineauto moeilijk, zo niet onmogelijk zouden zijn. Dat terwijl het onderstel perfect in balans blijft; vlak, benaderbaar, met prima feedback, en een torsen differentieel die je voelt werken en je door bochten heen trekt. Écht wel heel erg leuk.
Het enige dat je zou kunnen beargumenteren aan de rit is dat het ten alle tijden vrij stil blijft. Opel heeft de verleiding weerstaan om synthetisch geluid door de speakers te pompen. Voor geluid tijdens je rit zal je dus een liedje moeten zingen, of Spotify opzetten. Of zoals in mijn geval, een gezellige bijrijder naast je. Dan valt het nauwelijks op.
Bovendien valt op dat de demping door de Spaanse dorpjes en steden wel erg hard is, al spelen de grote twintig inch velgen daar ook hun parten in. Rij je harder? Dan settelt alles zich en kan je prima rijden. In normale omstandigheden, zoals je 95 procent van de tijd zal doen, moet je er mee dealen.
Straatauto met rallygenen
Daarnaast had de Mokka GSE naar onze mening van wat spannendere styling voorzien mogen worden. Opel is met recht trots over het feit dat het een rallyauto voor de openbare weg is. Nu deelt de straatauto en rallyauto ook bijzonder veel onderdelen met elkaar. Denk bijvoorbeeld aan de motor, accupakket en kabelboom. Bovendien heeft de straatauto GSE-specifieke twintig inch velgen, stoelen en een compleet andere stuurinrichting vergeleken met de reguliere Mokka.
Denk die feitjes weg en je zou het er echter niet aan afzien. De Opel Mokka GSE was een kans geweest om iets op kenteken te zetten dat lekker knettergek was. Verhoogde rijhoogte, rallyvelgen en een luchthapper of iets dergelijks. Dingen die de Rally auto heeft. Dan had de auto onderscheidt geboden vergeleken met zijn Stellantis broertjes, De Alfa Romeo Junior Veloce en Lancia Ypsilon HF. Vooralsnog rijdt de auto geweldig maar zou je er niet aan afzien hoé goed die is.
Rallyauto voor de rallysport
Wanneer “rallyauto voor de weg” één van je slogans is voor de auto zou het bijna crimineel zijn om geen ervaring te bieden in de échte rallyauto. Daarom klap ik ook in mijn handen zodra ik zie dat dat deel uitmaakt van het programma. Opel heeft niks bezuinigd Nederlandse Rallycoureur, Timo van der Marel hebben ze ook verscheept naar het event. Gewoon in een vliegtuig trouwens, dat scheelt weer in kosten voor postzegels.
Het rondje dat uitgezet is over het circuit is kort, maar niet minder indrukwekkend. Voor die begint doen we natuurlijk een helm op, worden we praktisch vastgebonden door middel van de vierpunts-gordel en legt Timo het een en ander uit. De “geluid” knop wordt omgezet en de hele auto begint te brommen als een mallen. Synthetisch, maar dat maakt het niet minder leuk.
We rijden naar de startlijn waar launch control zorgt voor een snel begin. Dat geluid wordt overigens ook heel leuk nagebootst, alsof de motor tegen zijn toerenlimiet aan wordt gebeukt. Terwijl Timo zich met meesterlijke eenvoud navigeert over het parcours terwijl hij verteld waar op het circuit we zijn, wat er met de auto gebeurt en wat die gaat doen kan ik me alleen maar bedenken hoe onwijs indrukwekkend de kunsten van de rallycoureur zijn. mocht je het je afvragen, Op dit moment zijn mijn ogen zo groot als een muis die opgejaagd wordt door een kat. Alleen wordt ik door bochten geslingerd terwijl er met een handrem gespeeld wordt.
De rit zelf is ontzettend soepel, iets dat ik niet had verwacht maar zowel een compliment is voor de kunsten van Timo als de auto. Man en machine hebben hier in perfecte synergie gewerkt en dat merk je. Vol ontzag (en jaloezie, want zo goed zal ik nooit kunnen rijdt) bedank ik Timo en stap ik uit. Waarna mijn gezicht zichzelf weer van wat kleur kan voorzien.
Circuit van Madrid
In de buiten wijk van Madrid ligt een circuit. Mocht je je daar niet van bewust zijn, dan weet je het nu. Historisch gezien heeft die ook een behoorlijk belangen. Er zijn tot 1981 formule 1 races gereden. Coureurs zoals Nicky Lauda Jacky Ikxs en Jacky Steward hebben er allemaal geracet. Om maar een paar namen te noemen.
Toekomstig belangen is er ook. Gezien er bevestigd is dat er vanaf volgend jaar ook Formule E races gereden gaan worden. Hoe toepasselijk is het dan dat we ook hier de Opel Mokka GSE door haar kunnen mogen halen. Beginnend met een verkenningsronde. De instructeur rijdt, zoals eigenlijk altijd op deze trips voorop in het konvooi. Terwijl hij ons rondleidt verteld de beste man hoe de bochten heette, wat de beste lijn erdoorheen is en waar je rempunten precies liggen. Niet heel onbelangrijk.
Chassisacrobatiek op snelheid
De tweede ronde, en tevens laatste ronde is een sprintronde. We zouden nu het circuit een beetje moeten kennen dus mogen we los. Zo snel als we aankunnen racen we over de grote hoogteverschillen van het circuit. Nog altijd met de instructeur die leidend is in het konvooi. Het is een relatief kort rondje maar heerlijk uitdagend. De technische en snelle bochten blijken amper uitdaging voor de Opel Mokka GSE.
Op het lange rechte stuk tikken we de 187 kilometer per uur aan. Om vervolgens op de remmen te stampen. Ondanks dat de auto’s dit al de hele ochtend aan het doen zijn voelen de 380 mm voorremmen- en 268 mm grote achterremmen nog altijd hard enNatuurlijk heb je op perfect circuit asfalt geen last van harde demping. En kan het chassis laten zien wat het daadwerkelijk in huis heeft. Het is niet de snelheid die je verrast. Het is de controle en gemak van bediening welke je vanaf het eerste moment zoveel vertrouwen geeft dat je op onbekend terrein zo snel gaat als de auto aankan.
Als het torsen Differentieel op de weg goed is. Dan is het hier meesterlijk. Door de hogere snelheden moet het hard werken en dat voel je. Hij trekt je door de bocht alsof je op een rails zit. Tegelijkertijd is de achteras zo stabiel doch speels dat iedereen in het treintje lekker aan het smijten was met de auto’s dusdanig zo dat rubber letterlijk om de oren vliegen. Niet heel gek ook. De achterste stabilisatorstang in de GSE is 189 procent dikker dan in de normale Mokka. Ook is de auto tien millimeter verlaagd. Die aanpassingen zorgen beiden voor extra stabiliteit. Hoe hard we het ook probeerde, niemand heeft tijdens ons bezoek aan het circuit één van de auto’s van zijn stuk kunnen halen. Als je je bedenkt dat Duitsers geen grappen maken is dat misschien ook niet zo gek.
Vision Grand Turismo
Als afsluiter heeft het merk de Vision Grand Turismo showauto meegenomen. Voor het eerst gepresenteerd naast de Mokka GSE op de IAA in München dit jaar. Een concept gemaakt voor het gelijkmatige Playstation spel. Zoals alle Vision Grand turismo auto’s zijn de cijfers absurd. Die van Opel zijn dan nog vrij mild. Vierwielaandrijving door twee elektromotoren, 588 kW vermogen en in samenwerking met 800 Nm koppel schiet je Digitale derriere van nul naar 100 in twee seconden.
Die auto, die konden we niet rijden. Het is immers maar een showmodel. Het alternatief is er in de vorm van een simulator waarmee we de auto’s aan de digitale tand konden voelen. Een leuke manier van tijddoding voor momenten dat we moesten wachten op één van de hierboven beschreven activiteiten. Met als gevolg een leuke competitie tussen de aanwezige journalisten en coureurs. Een van de rallycoureurs had (hoe kan het ook anders) de snelste tijd. Ongeveer één minuut en zestien seconden. Ik mocht blij zijn met een tijd van één minuut negentien, en een beetje.
Een stille schreeuw om gekte
De Mokka GSE laat zien hoe ver Opel durft te gaan met elektropret. Het chassis is briljant, de power indrukwekkend en op het circuit blijkt de auto sterker dan je op basis van zijn uiterlijk zou denken. Juist daarom had hij misschien net dat beetje extra visuele gekte verdiend. Toch blijft het een ontzettend capabele, leuke en vooral geloofwaardige poging om rallygenen de openbare weg op te sturen. Een stille schreeuw om aandacht, maar wel eentje die je heel graag hoort.
Voor je naar de Opel dealer rent, wat zou kunnen want de Mokka GSE is per direct te bestellen. Moet je wel even zorgen dat je €43.990 euro over de toonbank kan smijten. Én kiezen of je een camerasysteem wil die rondom met je meekijkt. Dat is namelijk de enige optie die je kan kiezen voor je nieuwe aanwinst. Naast de eeuwenoude keuzen van kleur natuurlijk. In Belgie staat de Opel Mokka GSE overigens voor €45.890 in de prijslijst.
