Elektrisch rijden verovert Nederland in hoog tempo, maar caravanbezitters kijken de kat nog uit de boom. Uit onderzoek van het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM) blijkt dat huishoudens met een caravan minder vaak een elektrische auto hebben en minder snel overwegen er een te kopen. Van de 345.000 caravans in Nederland rijdt slechts een klein deel achter een EV.
De drempel zit niet in onwil, maar in het praktische ongemak dat men verwacht. Tijdverlies bij het laden, beperkte actieradius en het gedoe met een aangekoppelde aanhanger zijn de belangrijkste redenen om nog even te wachten. Vooral wie naar het buitenland reist – zo’n 70 procent van de caravanners – vreest onderweg problemen te ondervinden.
Laden met de caravan blijft gewoon lastig
De meeste snellaadpleinen in Europa zijn ontworpen voor solo-auto’s. Wie met een caravan reist, kan daar vaak niet zomaar terecht en moet de caravan ter plekke afkoppelen om te kunnen laden. Dat kost tijd en gedoe, zeker met volle parkeerplaatsen en passagiers die al vakantie willen vieren. De praktische irritatie weegt voor velen zwaarder dan de milieuwinst of lagere kilometerkosten.
Er ontstaan wel steeds meer oplossingen. Snellaadnetwerken zoals Fastned en ARAL bieden al locaties met doorrijvakken, en in de routeplanners en apps als ABRP worden “trailer-friendly” laadpunten beter zichtbaar. Toch blijft de dekking ongelijk verdeeld. In Frankrijk en Italië – nog altijd favoriete bestemmingen – is het aantal geschikte plekken nog beperkt.
Actieradius halveert met caravan
Met een caravan erachter verandert de aerodynamica drastisch. De extra luchtweerstand, gewicht en rolweerstand zorgen er samen voor dat het energieverbruik gemiddeld 40 tot 60 procent hoger ligt dan solo. Een elektrische auto met een praktijkbereik van 400 kilometer haalt met een caravan vaak nog 180 tot 220 kilometer. En van snellader tot snellader, waarbij je van gemiddeld 10 tot 80% oplaadt, nog minder.
Wie elke 150-200 kilometer een laadstop plant, hoeft dat niet als ramp te zien. Met de snelheid waarmee je met een caravan rijdt, heb je dan iedere 2 uur een laadpauze. Laden tot 80 procent duurt bij moderne snelladers zo’n twintig minuten, wat vaak samenvalt met een koffiepauze of sanitaire stop. Toch ervaren veel caravanners dit als te vaak en te ingrijpend, zeker wanneer ze gewend zijn aan ‘even tanken en weer doorrijden’.
Steeds meer elektrische auto’s met trekhaak én trekvermogen
Het beeld dat een elektrische auto geen caravan kan trekken, is achterhaald. In 2025 zijn er meer dan zestig modellen die meer dan 1.200 kilo mogen trekken. Denk aan de Tesla Model Y, Kia EV9, Volvo EX40 of Ford Explorer. Die leveren moeiteloos het vermogen en de remkracht die nodig zijn voor de meeste toercaravans.
Wel is het totaalgewicht een aandachtspunt. Omdat EV’s zelf zwaarder zijn, overschrijdt de combinatie sneller de grens van 3.500 kilo, waardoor een rijbewijs BE nodig is. Dat schrikt sommige gezinnen af, maar technisch gezien is de elektrische trekauto zonder meer volwassen geworden. Sterker nog: hij trekt vaak veel beter dan een auto met verbrandingsmotor. Niet voor niets komt het de laatste jaren regelmatig voor dat er een elektrische auto als beste trekauto wordt gekozen.
Laadinfrastructuur verbetert snel
Langs Europese hoofdassen neemt het aantal snellaadstations met hoge vermogens snel toe. De Europese AFIR-verordening verplicht vanaf 2026 dat er elke 60 kilometer een snellaadstation komt met een laadvermogen van minstens 150 kW per lader. Duitsland en Nederland lopen voorop, terwijl Frankrijk en Oostenrijk een inhaalslag maken met de zogeheten laadcorridors.
Ook op campings groeit het aanbod. In Nederland heeft inmiddels 35 procent van de kampeerterreinen een of meer laadpunten. In Frankrijk en Spanje is dat nog geen kwart, maar het aantal stijgt snel. Opladen op de kampeerplek zelf – via een standaard aansluiting – is trouwens niet aan te raden, omdat de netaansluiting dat doorgaans niet aankan. En zeker niet als iedereen op de camping dat zou doen.
Caravans worden lichter en gestroomlijnder
Niet alleen de auto’s ontwikkelen zich. Fabrikanten als Easu Caravanning, Kip, Fendt en LMC werken aan lichtere en aerodynamischere caravans, speciaal ontworpen voor elektrische trekkers. Door een ander uitgangspunt voor het ontwerp en het gebruik van composietpanelen en afgeronde vormen dalen de luchtweerstand en het gewicht aanzienlijk. In de praktijk kan dat tientallen kilometers extra bereik opleveren en één laadstop per reisdag schelen.
Kloof tussen beeld en realiteit
Volgens het KiM zit de grootste barrière niet in de techniek, maar in de beleving. Veel caravanners weten niet dat er al tientallen elektrische automodellen met een trekhaak en serieuze aanhangermassa bestaan. De angst voor laadproblemen is vaak ook gebaseerd op verhalen van enkele jaren geleden, toen infrastructuur en accutechniek nog beperkter waren.
Wie tegenwoordig met de elektrische auto en caravan op stap gaat, moet nog steeds aardig vooruitdenken en plannen, maar zoals je in deze Facebookgroep kunt lezen is het prima mogelijk.
In gezinnen met twee auto’s is de overstap vaak al deels gemaakt: de elektrische auto voor dagelijks gebruik, de brandstofauto voor de caravan. Maar wie één auto bezit, wil natuurlijk zekerheid dat die ook de zomervakantie aankan. Zolang dat vertrouwen ontbreekt, blijft de overstap nog achterwege.
Voorzichtig optimisme
De komende jaren kan de drempel snel verdwijnen. Betere informatie, ruimere en doorrijdbare laadplekken alsmede gestroomlijndere en lichtere caravans maken elektrisch rijden met caravan steeds realistischer. Wie de sprong al waagde, meldt dat de laadroutine al snel went – zeker wanneer het tempo van de reis al wat meer in de vakantiemodus is. Caravanners zijn geen pioniers, maar ook geen achterblijvers. Omdat het met een caravan behoorlijk onhandig is om onderweg tegen problemen aan te lopen, willen ze vooral dat het werkt. En dat moment komt dichterbij dan velen denken.
Foto: © Gabrielle Uitbeijerse
Dit artikel verscheen als eerste op: evupdate.nl
