De BMW X3 wordt vaak gezien als plaatsvervangende Duitse personentank voor de mensen die geen X5 kunnen betalen. Vooral de eerste generatie had een beetje die status. Nu is het clownesk om dat nog steeds te denken. De BMW X3 is volwassen geworden en heeft een volledig nieuw en fris uiterlijk. Hij is langer geworden en lijkt nu meer op een verhoogde stationwagen dan een ‘offroader’ zoals de eerste twee series dat deden. In de basis is het een nette auto, maar wij testte een hele snelle. Past dat bij elkaar? Een koffertje met een hanenkam?
| Sterke punten | Zwakke punten |
| + Rijgedrag | – Pianolak |
| + Motorgeluid | – Hardnekkige software |
| + Interieur | – Alles ging kapot |
Wat is de BMW X3 M50 xDrive?
De BMW X3 is, zoals ik net al schreef, een tussenmaatje tussen de inmiddels ook gigantische X1 en de nog veel gigantischere X5. Een SUV voor de normale mens. Althans, de normale rijke mens. Hij is iets langer dan de Stelvio en iets korter dan bijvoorbeeld de Hyundai Santa-Fe. Qua prijs is een basisuitvoering van de BMW X3 vergelijkbaar met een volgeladen duurste versie van de Santa Fe. Dat zegt natuurlijk ook wat.
De M50 xDrive is de snelste en dus ook duurste uitvoering van het X3 assortiment. Met 398pk gecombineerd vermogen (waarvan 382 van de drieliter zes-in-lijn en de rest van de Mild-Hybrid accu) mag je dan ook niet klagen, natuurlijk. De goedkoopste motor is gek genoeg niet de kleinste motor. De PHEV is het goedkoopst, toch krijg je dan 299pk waarvan 190 uit de 2.0 viercilinder. Niet verkeerd. De goedkoopste motor is dus zonder Plug-In gedeelte, maar wel de 2.0. Dan heb je dus voor zesduizend euro meer, negentig pk minder. Goede deal, niet dus. xDrive staat overigens voor het BMW vierwielaandrijvingsysteem, maar dat wisten jullie natuurlijk al.
In het kort: de BMW X3 M50 xDrive is de snelste en duurste variant van de X3 op het moment van schrijven. Daar krijg je dan 398pk bij afkomstig uit een 3.0 zes-in-lijn met Mild-Hybrid technologie. 0-100 doe je in 4,6 seconden en gemiddeld rijd je er 1 op 12 mee.
Hoe rijdt de BMW X3 M50 xDrive?
Hard, om het kort samen te vatten. In tegenstelling tot de bouwkwaliteit van sommige huidige BMW’s valt de X3 ons niet tegen. De deur slaat dicht met zelfvertrouwen en met een geruststellende plof. Het starten gaat via een subtiele en ietwat verstopte knop in het middenconsole. De zescilinder begint deels akoestische maar grotendeels elektronische geluiden te maken. De kristallen sierstrips lichten op en het scherm schiet aan. Je schakelt de X3 gemakkelijk in z’n D met de doorzichtig kristallen schakelflipper net onder de startknop en het feest kan van start.
In comfortmodus is de BMW X3 M50 xDrive stil en comfortabel, zoals het hoort. Maar, die modus is saai en voor sukkels, dus die gebruiken we natuurlijk niet. Als je het milieu haat, kan je ervoor kiezen om continu in Sport te rijden, dan negeert de versnellingsbak namelijk grotendeels de laatste twee versnellingen en rijd je overal 3000 toeren per minuut. Dat wil je dan ook weer niet. De ideale oplossing is de Custom modus. Alles in sport, behalve de bak. Dus: snel, herrie, zwaar sturen en strakke vering, maar iets minder zeespiegelstijging. Ideaal.
Ondanks dat het motorgeluid grotendeels je oren in wordt geduwd door de speakers, is het toch een zeer aangename en bijna onmisbare toevoeging. Wat kan het ons nou schelen dat het nep is? Wij zijn tenslotte net twaalf geworden in ons hoofd en we willen gewoon dat onze auto klinkt alsof hij heel boos is. Dat kan nu dus, zonder de buren lastig te vallen. Ideaal toch? Zonder elektronische roffel klinkt de motor nog steeds goed, maar dan iets agricultureler. De uitlaat doet altijd gezellig mee, overigens.
De BMW X3 M50 xDrive rijdt overigens echt heel erg goed. Hij is goed gebalanceerd, voorspelbaar en makkelijk te controleren. Hij is ook nog eens snel en hij geeft je zelfvertrouwen. De X3 is trouwens zo makkelijk te controleren, dat je een niet-geplande drift tijdens het oprijden van de snelweg makkelijk kan controleren met één hand op het stuur en de andere hand op een amethist-geode die je cadeau wilt doen en daarom vasthoudt alsof het een baby of een zak met Chinees is. Ik spreek overigens niet uit ervaring. Aan de Lexus IS die mij stoer probeerde in te halen: jammer, mislukt!
Is het interieur beter dan dat van de X1?
Aangezien het interieur van de X1 bestaat uit goedkoop, krakerig plastic kan het antwoord alleen maar ja zijn. Helaas heeft ook de X3 last van het pianolakvirus: overal kom je het tegen. Niet alleen vinden wij dat goedkoop ogen, maar het is ook nog eens heel erg vingerafdrukgevoelig. Waarom BMW ervoor heeft gekozen om het toch in hun modellen te verwerken (vooral op aanraakvlakken) zal voor ons altijd een mysterie blijven.
De rest van het interieur vinden wij waanzinnig. Het ontwerp is eindelijk een keer iets anders dan het zoveelste interieur wat hetzelfde is. Vooral het dashboard vinden wij echt heel erg goed gelukt. Het kristal loopt niet helemaal door maar wordt onderbroken door een soort waterval van stof die ook te vinden is op hippe surfkleding. Het geeft het interieur iets racewagen-achtigs. Er zijn niet duizenden onnodige lijntjes en vouwtjes te vinden, het is simpel en aantrekkelijk. Dat zien we natuurlijk graag. De stoelen zijn niet écht mooi, maar zitten wel fantastisch.
Een klein beetje kapot
Helaas zijn sommige delen van de software nogal hardnekkig. Zo moesten wij elke keer bij het starten van de auto een profiel kiezen. Standaard kiest hij een profiel, maar het leek alsof deze telkens resette. Dat is natuurlijk ongelooflijk vervelend. Ik wil niet telkens het stuur in mijn voorhoofd en gele lampen in het interieur. Ik wil paars, uiteraard. Ook de Bluetooth speelt niet het spelletje dat ik wil dat hij speelt. Dat zorgt voor frustratie. Software moet werken. Punt uit.
Op dag twee van de testweek begon de stuurbekrachtiging een soort vreemde weerstand te bieden die voelde alsof er heel licht een stoel wordt aangeschoven die niet helemaal lekker schuift. Daarbij hoorde blijkbaar een soort Chewbacca-achtig geluid wat zich zachtjes door de cabine verspreidde. Dit leek ons niet helemaal goed. Op de laatste dag, sterker nog: in het laatste uur, gaf het aangrijpmechanisme van de elektrische achterklep het leven op. Er zat niks tussen, echt niet. Hij wilde nooit van zijn leven meer in het slot. Na een kleine tien minuten overtuiging (er zijn geen BMW’s gewond geraakt tijdens het maken van deze rijtest) lukte het toch. Gelukkig maar.
Conclusie rijtest BMW X3 M50 xDrive
De BMW X3 M50 xDrive laat zich het best omschrijven als een volwassen SUV met serieuze prestaties, maar ook met wat recalcitrante neigingen. De auto rijdt indrukwekkend goed en heeft een fijne balans tussen comfort en sportiviteit, vooral in een aangepaste rijmodus. Het interieur is ontzettend cool en is grotendeels geslaagd, al blijft het overmatig gebruik van pianolak een zwak (en onbegrijpelijk) punt.
Het motorgeluid, al is het deels nep, voegt veel rijplezier toe en past goed bij het karakter van de auto. Tegelijkertijd zijn er wat praktische frustraties, met name op het gebied van software en betrouwbaarheid: een haperende Bluetooth, terugkerende profielinstellingen en defecten aan de achterklep en stuurbekrachtiging drukken de pret. De X3 M50 xDrive combineert snelheid, comfort en uitstraling, maar laat zien dat zelfs in het premiumsegment niet alles vlekkeloos is.
De BMW X3 is in de basisuitvoering is verkrijgbaar vanaf 68.422,10 euro (in België vanaf 57 550,- euro). In Nederland is de goedkoopste uitvoering de PHEV, terwijl het in België de ‘normale’ 2.0 is. Het testmodel van ons is de M50 xDrive uitvoering met de optionele kleur Fire Rot Metallic van 1295 euro. Ook de velgen zijn optioneel, ze zijn 21 inch groot, heten Aerodynamic en kosten bijna 1900 euro. Voor bijna 2500 euro hebben wij ook het zwarte Merino lederen interieur. Op onze auto zitten nog allerlei optiepakketten wat het totaalbedrag aan opties op bijna 11.500 euro exclusief BTW zet. Ons testmodel kost 118.311,64 euro.
Alle foto’s in dit artikel zijn gemaakt door Sem Berger
